بهترین سن ورزشی برای شروع ورزش حرفه ای چه سنی است؟
آیا سن کودکی از معیارهای لازم برای شروع ورزش حرفه ای است؟
اینها سوالات متداولی است که به سراغ ورزشکاران می آید. در این مقاله سعی بر این است که به طور کامل و شفاف به آنها پرداخته شود.
در وهله ی اول باید در نظر داشت که بین ورزش حرفه ای و ورزش قهرمانی تفاوتهای عمده ای وجود دارد. یک ورزشکار حرفه ای از مهارت بالایی برخوردار است و ضمن حفظ تمام اصول و قواعدِ ورزشکاری، به طور منظم تمرینات خود را انجام می دهد. به طور مثال ممکن است یک بازیکن لیگ برتر در فوتبال به عنوان ورزشکار حرفه ای تلقی نشود ولی یک ورزشکار 50 ساله به دلیل رعایت تمام قواعد و اصول مربوطه به عنوان یک ورزشکار حرفه ای شناخته شود. اما ورزشکار قهرمانی ورزشکاری است که برای رسیدن به هدف قهرمانی ممکن است مجبور به نقض بسیاری از اصول حرفه ای باشد. به عنوان مثال تمرین بیش از توان بدنی، پایین آوردن سطح ریکاوری، تحمل فشارهای تمرینی بیش از حدِ استاندارد و همچنین اجرای حرکات و تمریناتِ بسیار سخت و پیچیده.
حال با توجه به تفاوتهای موجود بین ورزش حرفه ای و ورزش قهرمانی می توان به پاسخ سوالات مطرح شده در ابتدای مقاله پرداخت. در واقع اگر هدف، حرفه ای شدن باشد باید از سنین کودکی مثلا 4 سالگی اقدام به ورزشِ منظم کرد. ولی این امر در خصوص ورزش قهرمانی متفاوت است. کارشناسانِ کشورهای مختلف نظراتِ متفاوتی در خصوص سنِ واقعی برای قهرمان شدن دارند. به عنوان مثال کشورهای شرق آسیا بر این باورند که باید از سنین پایین و کودکی شروع کرد در حالیکه کشورهای غربی بر رعایت استانداردها بیش از سن تاکید دارند. اما نظر شخصیِ من بر این است که بعد از سن 12 سالگی با توجه به روحیات ورزشکار و معیارهای روانشناسی که توسط مربی در نظر گرفته می شود میتوان وارد ورزش قهرمانی شد.زودتر از این زمان عوارض جبران ناپذیری از جمله ورزش زدگی در بر خواهد داشت. به طور کلی شاید بتوان گفت که گرچه برای حرفه ای یا قهرمان شدن محدودیت سنی وجود ندارد ولی بهتر آن است که از سنین کودکی آغاز به کار کرد.
